● دوستت دارم!

جمله عجيب غريبيه نه؟
دقت کرديد اين جمله چه دوگانگی وحشت آوری داره؟ گاهی غرق آرامشت می کنه و گاهی دوست داری کر باشی و ديگه نشنوی
چه بسيار زندگيها که از اين جمله شروع شد و چه بسيار زندگيها که بدون اين جمله تمام شد
گفتنش خيلی آسونه و همه ادعا دارند که معناشو می شناسند
هرروز و هر روز به زبونش ميارن و دل می برند و دل می دهند
چه دلها که با اين جمله خوش شد و شکست
چه روزها که با اين جمله سر شد
چه اشکها که برای شنيدن اين جمله ريخته شد
چه قلبهايی که با اين جمله لرزيد و برای هميشه عاشق ماند
و چه نفرينهايی که نثار گوينده دروغگوی اين جمله شد
...جمله عجيبيه و به سادگی هم می تونه برای همیشه نباشه و محو بشه
آره به سادگی نوشتن و پاک کردنش رو تخته سياه مدرسه می تونه بياد و لحظه ای بعد پاک
..
ولی واقعا دوستت دارم سزاوار اين همه تهمت هست؟
از دست اين آدما که برای هر چيز مقدس و پاکی يک روی بد و نفرت آور هم درست می کنند حتی برای يک جمله به اين زيبايی!
آخه چرا هميشه بايد کنار خوبی بدی هم باشد يعنی واقعا بدون بدی - خوبی قابل تعريف نيست؟!!!
آرزو می کنم که روزی برسه که فقط وقتی اين جمله به زبون بياد که نه دروغی باشه و نه سوءاستفاده ای و نه ...
دوست بداريد و دوست داشته شويد!(ولی سر جدتون واقعی باشه ها خف؟)

دوستت دارم